Linaria vulgaris - 100g mielone

Składniki: Linaria vulgaris - 100g mielone
Klasyfikacja: Zioła

Linaria vulgaris to zioło o łagodnym działaniu przeczyszczającym, które stosowane zewnętrznie łagodzi podrażnienia skóry i błon śluzowych. Kufa zwyczajna to zapomniane zioło, które obecnie trudno znaleźć w aptekach i sklepach zielarskich. Ma jednak długą historię stosowania w medycynie ludowej w Europie, zwłaszcza w Europie Wschodniej. Wcześniej zalecano go przy żółtaczce, zaparciach, chorobach dróg moczowych i infekcjach dróg oddechowych. Napar z siemienia lnianego służył do mycia hemoroidów i chorych narządów płciowych, a także włosów i skóry głowy dotkniętych łupieżem. Napary stosowano również jako okłady pod oczy przy zapaleniu spojówek, skórze trądzikowej czy różnych stanach zapalnych pojawiających się na skórze.

Korzyści zdrowotne:
stymuluje perystaltyczne wypróżnienia i delikatnie przetłuszcza,
działa żółciopędnie
, wspomaga prawidłowe funkcjonowanie wątroby i pęcherzyka żółciowego,
korzystnie wpływa na skórę i błony śluzowe.

ZASTOSOWANIE
Wewnętrznie: do leczenia przewodu pokarmowego.
Zewnętrznie: okłady na oczy, mycie skóry trądzikowej, pryszczy, narządów płciowych, odbytnicy, mycie pochwy.

SKŁAD
100% zioło. Surowiec najwyższej jakości.

DAWKOWANIE I SPOSÓB UŻYCIA

Herbata (zioło cięte):

Napar:
1 łyżkę stołową zalać szklanką wrzątku, przykryć i odstawić na 20 minut. Pij pół szklanki 2-3 razy dziennie przed posiłkami.

Odwar:
2 łyżki stołowe gotować w 0,5 l wody przez 30 minut, a następnie odcedzić. Pij 1/3-pół szklanki trzy razy dziennie.

Napar i wywar nadają się do użytku zewnętrznego.

Proszek:
Zalej pół łyżeczki mielonego lnu niewielką ilością gorącej wody. Po schłodzeniu wypij razem z osadem i kolejną szklanką wody. Stosować 2-3 razy dziennie, pół godziny przed posiłkami.

WSPÓŁPRACA
Na zaparcia warto połączyć go z korą rokitnika.

Przeciwwskazania

do użytku wewnętrznego
Ciąża i karmienie piersią, stany zapalne przewodu pokarmowego.
Przyjmowanie dużych dawek lnianki może powodować nudności i biegunkę.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY
Pigmej zwyczajny należy do rodziny babkowatych i jest rośliną wieloletnią. Występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej, a także na Słowacji. Rośnie w miejscach nasłonecznionych. Jego łodyga osiąga wysokość od 20 do 90 cm i zwykle nie rozgałęzia się. Jest gęsto pokryty wąskimi, wydłużonymi liśćmi bez ogonków. Kwiaty są żółto-pomarańczowe i tworzą duże grona na wierzchołkach pędów. Mają kształt zwany gardłem z ostrogą. Owocem psiankowatej jest kapsułka z nasionami w kształcie dysku. Jedna roślina produkuje około 30 000 nasion.