Aminek Owoce Egipskie - Ammi visnaga - 50g całość

Składniki: Aminek Owoce egipskie - Ammi visnaga - 50g całe
Klasyfikacja: Alergie i astma

Amina egipska - nasiona

Aminek egipski (Ammi visnaga, syn. Ammi daucoides, Daucus visnaga) to potężna roślina, której nasiona odegrały ważną rolę w medycynie starożytnego Egiptu. Aminid występuje naturalnie w krajach otaczających Morze Śródziemne oraz w Azji Zachodniej. Jest najbardziej znany w Egipcie i sąsiednich krajach. Łodygi, na których rosną jej kwiaty, są suszone i sprzedawane na rynkach w krajach arabskich jako środek do czyszczenia zębów. Stąd też wzięła się inna nazwa aminy – sandacz.

Suszone kwiaty aminca sprzedawane jako berberyjskie wykałaczki na rynku w Maroku.

Inna nazwa aminy to khella i to właśnie ta nazwa jest popularna w miejscach, z których pochodzi amina. Od niej pochodzi nazwa jednej z trzech najważniejszych substancji aktywnych obecnych w nasionach aminowych, czyli kheliny. Oprócz kheliny ważne są również wisnegin i wisnadyna, przy czym ta ostatnia jest najbardziej aktywna. Jak wykazały doświadczenia na zwierzętach, substancje te charakteryzują się niezwykle silnym działaniem przeciwskurczowym. Wyjaśnia to szeroki zakres tradycyjnych zastosowań amin w starożytnej medycynie. Niestety, zgodnie z obowiązującym w naszym kraju prawem, aminy nie mogą być sprzedawane jako roślina nadająca się do spożycia.

Amid egipski - tradycyjne zastosowanie

Nasiona amin były zalecane w przypadku kamicy nerkowej, ponieważ ułatwiały ich wydalanie poprzez rozluźnienie dróg moczowych. Sprawdzały się przy kaszlu, dusznościach i atakach astmy, a także przy silnych bólach menstruacyjnych i wszelkich skurczach w dolnej części brzucha. Stosowano je w chorobach układu krążenia, ponieważ ich działanie rozkurczowe pomagało obniżyć ciśnienie krwi i przywrócić prawidłowy rytm serca. Spożywano je również w celu obniżenia poziomu cholesterolu we krwi i miażdżycy.

Nasiona aminy były najczęściej używane do robienia herbaty poprzez gotowanie 1 łyżeczki nasion w szklance wody przez kilka minut. Czynność tę powtarzano, aż nasiona się zagotują, a wywar pito 2-3 razy dziennie. Jednak mocniejszym preparatem był ekstrakt alkoholowy, który otrzymywano w wyniku 2-tygodniowej maceracji 1 części nasion w 5 częściach mocnego alkoholu. Łyżeczkę takiej nalewki spożywano 3 razy dziennie.

Aminę stosowano również zewnętrznie w postaci okładów nasączonych ekstraktem wodnym lub alkoholowym lub w postaci pasty ze zmielonych nasion. Takie zabiegi przeprowadzano w przypadku różnych chorób skóry. Aminek miał przynieść ulgę w stanach zapalnych, wyrównać koloryt skóry dotkniętej bielactwem i sprzyjać wzrostowi włosów w łysieniu plackowatym. Ponadto przyspieszał gojenie się ran i łagodził swędzenie po ukąszeniach owadów.

SKŁAD
Egipskie nasiona Aminca (Ammi visnaga) 100%. Surowiec najwyższej jakości!

DAWKOWANIE I ZASTOSOWANIE
Do użytku zewnętrznego.

Odwar:
Gotuj 1 łyżeczkę nasion w szklance wody przez kilka minut. Plemię. Te same nasiona można ugotować kilka razy. Użyj wywaru do pielęgnacji skóry.

Nalewka:
Proporcje 1:5, alkohol 60%. Macerować przez 2 tygodnie.

INTERAKCJE I SKUTKI UBOCZNE
Ciąża, laktacja, nadwrażliwość na roślinę.

CHARAKTERYSTYKA ROŚLIN

Aminek egipski (Ammi visnaga) należy do rodziny Umbelliferae. Występuje w basenie Morza Śródziemnego i Azji Zachodniej. Nie wymaga dobrej gleby, stąd jej potoczna nazwa ammi, co oznacza piasek. Wymaga jednak suchego, ciepłego klimatu i dlatego nie jest uprawiana na Słowacji. Osiąga wysokość 50-120 cm. Jego łodyga jest silnie rozgałęziona. Liście przypominają kwiaty kopru i selera, ale są większe i znacznie gęstsze. Owoce aminy to maleńkie nasiona.