Korzeń marala (Leuzea) - Rhaponticum carthamoides - 50g mielony

Składniki: Korzeń marala (Leuzea) - Rhaponticum carthamoides - 50g mielony
Klasyfikacja: Borelioza

Korzeń
Marala to surowiec pozyskiwany z rośliny zwanej leuzeą (Rhaponticum carthamoides). Najobficiej rośnie w górach Ałtaj i Sajany (Rosja), gdzie panują sprzyjające mu warunki. Znajduje się na wysokości powyżej 1500 m n.p.m. Kwitnący jest podobny do ostu, z tą różnicą, że ma grubszą łodygę i nie ma kolców.

Mieszkańcy Syberii znają i zbierają tę roślinę od co najmniej kilkuset lat. Napary i nalewki przygotowywane są z jego korzeni i liści. Nazywano go korzeniem marala, ponieważ jest to jeden z ulubionych przysmaków jeleni marala. Pomysł na użycie marali narodził się w wyniku obserwacji tych zwierząt i obserwacji, że marale stają się niezwykle żywe i dzikie po zjedzeniu.

Rosyjska i syberyjska medycyna ludowa zalecała codzienne przyjmowanie korzenia w celu zwiększenia witalności, wytrzymałości i odporności na surowy górski klimat, a także po chorobie szybszego powrotu do dobrej kondycji. Mężczyźni przyjmowali nalewkę z korzenia, aby poprawić libido i wzmocnić organizm przed ciężką pracą fizyczną.

Dziś wiemy, że korzeń marala zawiera ekdysteroidy, które są głównie odpowiedzialne za jego działanie. Spośród nich najważniejszą rolę odgrywa 20-hydroksyekdyzon (20E, ekdysteron), który od lat jest przedmiotem badań naukowych. Ekdysteroidy to związki odkryte po raz pierwszy u owadów, które regulują ich linienie. Można je również znaleźć w świecie roślin. U mężczyzn wykazują ciekawe działanie podobne do działania męskich hormonów płciowych. Rezultatem jest wzrost energii i siły, wzmocnienie mięśni i poprawa sprawności seksualnej. W tym roku przeprowadzono badanie z udziałem 46 sportowców płci męskiej, którzy otrzymali 20E. Po 10 tygodniach eksperymentu autorzy zaobserwowali wzrost masy mięśniowej uczestników, co wskazywało, że ekdysteron znajdował się na liście zabronionych substancji dopingujących. Warto zauważyć, że ekdysteroidy nie zwiększają poziomu testosteronu we krwi, a ich działanie anaboliczne wymaga dokładniejszych badań.

Korzyści zdrowotne:
Współczesne badania nad wpływem korzenia marala są rzadkie. Do tej pory prowadzono jedynie analizy chemiczne zawartych w nim substancji, a prowadzone eksperymenty dotyczą głównie jednej z nich, czyli 20-ekdysteronu. A jak wiemy, działanie rośliny jest najczęściej wynikiem synergii wielu zawartych w niej substancji. Istnieją jednak informacje z literatury z lat 40. i 50. XX wieku, które są cytowane przez panaceum. Według nich:

Korzeń marali to tradycyjny syberyjski adaptogen, który przyspiesza adaptację organizmu do trudnych warunków środowiskowych i ułatwia przetrwanie.
Wzmacnia mięśnie i poprawia wydolność fizyczną.
Zwiększa nastrój i witalność.
Zwiększa męskie libido i pozytywnie wpływa na męskie funkcje seksualne.
Wspomaga rekonwalescencję i przywraca siły po chorobie.
Ma pozytywny wpływ na gospodarkę glukozą i insuliną we krwi.

ZASTOSOWANIE
w celu zwiększenia odporności na różne czynniki stresowe
w celu poprawy wytrzymałości i sprawności fizycznej
dla dobrego samopoczucia i zwiększenia poziomu energii
w celu wsparcia męskich funkcji seksualnych
w okresie rekonwalescencji
w celu wsparcia metabolizmu glukozy

SKŁAD
Korzeń Marala (Rhaponticum carthamoides) 100%. Brak dodatków. Surowiec najwyższej jakości!

SPOSÓB UŻYCIA
Korzeń Marala w proszku:
Weź pół łyżeczki proszku 1-2 razy dziennie w pierwszej połowie dnia. Wymieszać z wodą lub dodać do jedzenia przed spożyciem.

Odwar:
Gotuj 1 łyżeczkę mielonego korzenia w 2 szklankach wody przez 10 minut. Następnie zdejmij z ognia i pozwól mu parzyć przez pół godziny. Pij szklankę wywaru dwa razy dziennie w pierwszej połowie dnia.

WSPÓŁPRACA
Rhodiola i żeń-szeń syberyjski wzmacniają działanie adaptogenne, energetyzujące i wzmacniające.

PRZECIWWSKAZANIA
Ciąża, karmienie piersią, nadwrażliwość na roślinę, nadciśnienie.
Może spowolnić krzepliwość krwi!

CHARAKTERYSTYKA ROŚLINY
Maral to roślina wieloletnia z rodziny astrowatych. Występuje naturalnie w górach Ałtaj i Sajany w Rosji, na wysokościach powyżej 1500 m n.p.m. Rozwija grubą, owłosioną łodygę dorastającą do 1,8 m wysokości. Jej liście są długie, pierzaste. Kwiaty tworzą duży kulisty fioletowy kwiatostan na szczycie łodygi, który przypomina kwiatostan ostu. Owocem są niełupki pokryte puchem. Kłącze gęste i zdrewniałe.